Bilemiyoruz ki ömrümüzün hangi demindeki bayram ‘can bula canânını’ dizesinin de olduğu o meşhur şiirdeki bayramdı. Çocukluğumuzda mıydı o bayram, yoksa henüz içinden geçmediğimiz gelecekte mi? Sonra şey…Sakın bayramlar değil de çocuklar değişiyor olmasın. Eski bayramları değil de eski çocukları aramalıyız belki. Bayram geliyor, çocuklar gidiyor. Biz mutad olduğu üzere Süleymaniye’de eda ettik Bayram namazını. Sabah yine o sabahtı, bayramın o bayram olup olmadığını pek bilemesek de. O tekbirler o muhteşem kubbeyi doldurdu yine. Yahya Kemâl yine hatırlandı. Cümle yâran bu ulu mâbede uzaktan yakından iştirak etmiş idi. Namaz bitip câmi karşısındaki kahvede, o uzun masanın etrafına toplandığımızda aramızdan yine bazılarının eksildiğini müşahade ettik.