Dünyanın içinden küçük omuzlarıyla geçiyorlar. Çocuklar. Bazan büyüyorlar; başlarına bir bomba, akıllarına bir yamyam, hayatlarına bir kasırga girmezse. Ama bu dünyada bu ne kadar zor. Özgür bir şarkıyı cd’ye sıkıştırmaya, bir dehayı formüllere indirgemeye, rüzgârı kafese koymaya çalışıyor, adına da eğitim filan diyoruz. Diyelim bakalım. Cehenneme dönmüş toplumsal yapılara bir kaç ceset daha eklemek için ne çok adam çalışıyor, strateji üretiliyor. Hayat nedir? Sizin öğretemeyeceğiniz. Bugün ne öğrendin okulda? Bilmiyorum ki, galiba hiç, çünkü yarın yine gidecekmişiz. Dünyaya bakınca ne görüyorsun? Dünyaya bakınca üşüyorum.