İnanılır gibi değil ama 2 milyon çocuk obezmiş ülkemizde. Çocuk nüfusun üçte biri. Büyükler için de durum aynı, nüfusun üçte biri obez. Sebepleri ne olursa olsun trajik bir durum. Artık modern bir gereklilik olarak, herhangi bir projenin proje çocuğu olarak görmelere doyamadığımız çocuklar; obez olup yuvadan uçmuyor; olduğu yere çakılıyor. İster dijital cavcuvların başından kalkmadığı için deyin, ister hareket etmediği için deyin, ister 1 kilometrelik yoldaki okula bile servisle gidip hiç yürümediği için deyin, isterseniz sabah akşam kanserojen abur cuburları löpletip üzerine de envai çeşit müptezel asitik içeceklerle cila çektiği için deyin, farketmez; Obezite çocuklara indi ve çocuk da artık dünyadaki obez zincirinin küçük bir halkası. Biliyorsunuz geçtiğimiz yıl dramatik bir veri açıklanmış ve küresel düzeyde obeziteye bağlı ölümlerin, açlığa bağlı ölümleri geçtiği ifade edilmişti. Diyelim 12 yaşındaki bir çocuğun babasından daha ağır olmasını bir sorun olarak görmüyorsunuz, pakizneyi sorun olarak görüyorsunuz bir çocukta; yılsonu ortalamasının veya filan sınavdaki notlarının düşük olmasını mı? Ayrıca çocuklardaki obezliğin sadece şişmiş vücutlardaki fazla kilolardan olduğunu düşünmek abes. Belki daha endişe verici olanı algılardaki, duygulardaki ve davranışlar bütünündeki obezlik. Nasıl mı? Zahmet olacak ama onu da herkes birazcık düşünüp kendi bulsun.