Geçtiğimiz hafta İlber Ortaylı bir televizyon programında “şiirle düşünülmez, düşünce nesirle olur” yollu bir cümle sarfetmişti ki şöyle bir kıpırdanma husûle geldi bazı mahfillerde. Bir çok bakımdan eleştiri ve yanlışlamaya açık bu görüş için hem itiraz, hem de destek cümleleri kuruldu. Büyük şairlerin şiir ve genellikle daha sonra yazdıkları düşüncelerine bakınca kanaatim odur ki şiir düşüncenin önündedir. Bunu görebilmek için biraz şiir okumak bile değil, biraz düşünmek yeter. Konuyu biraz geniş şekilde ele alan isimlerden biri de şair Celal Fedai oldu. Şiir, kültür, eleştiri merkezli öteden beri dikkat çekici yazılarıyla tanıdığımız Fedai’nin bu konudaki düşüncelerini iktibas etmenin yararlı olacağını düşünüyorum. İktibası son zamanların ilginç sitesi Mücerret’ten yaptım. Okuyalım; “Türkiye’de etrafını cami ağyarını mani bir düşünce gücünü yalnızca şairlerin gösterebilmiş olması, üzerinde düşünülmeye değer bir konudur. Ama kim düşünecek? Türkiye’de sosyal bilimlerin her biri kendi iç dünyasında dönüp durmaktadır. Akademik kariyer basamaklarının takibi esası üzerine kurulmuştur.