Kartal’daki bina paldır küldür çöküverdi. Maalesef ölü ve yaralılar var. Bu türden çürük binaların sayısını bilsek ürpeririz, belki de bir şey olmaz, tınmayız bilemiyorum. Biz ki 99 depreminden sonra çatlak binaları sıvayıp, boyayıp tekrar içine girip oturmuş milletiz tamam mı? Tamam bravo. Dere yataklarındaki sellerde onlarca insanımızı kaybettiğimiz halde, dere yataklarına durmadan ev yapmanın şânı da bizdedir, tamam mı? Tamam abi. Bu işin ilmini bilenler “depremin eli kulağında, her an olması mümkün ve beklenen depremde aklınıza bile gelmeyecek büyüklükte yıkım olacak” diyor, biz de şehrin her yerini betonla, gökdelenle doldurmaya devam ediyoruz, iyi mi? İyi kardeş çok iyi. “Bize bir şey olmaz abi”cilerle, “şuraya da yirmibeş kat attım mı güzel olur”cular lobisi lokomotif olmuş gidiyor, nasıl ama? Süper valla. “Ne dedin, ne dedin? Okuyup da ne olacak, işte memleketin her yeri işsiz üniversite mezunlarıyla dolu. Sen kankanı takip et, işareti çakınca gel yamacıma, ok?” Okey kanka. Bir yandan küresel iklim değişikliklerinin hortum, sel, fırtına gibi işaretleri ülkemizde sık sık kendini göstermeye başlamışken, bir yandan da bitmeyen açgözlülüklerin kapanmaz bir iştahla yürüttüğü planlar bazan hayatı çekilmez kılabiliyor.