İnternet yaygın şekilde kullanıma girdikten hemen sonra dillendirilmeye başlayan ve hâlâ sönümlenmeyen bir bakış var: “Konvansiyonel medya bitti, artık yeni bir medya var veya er geç yeni bir medya mantığı devreye girecek. ” Ne var ki aradan geçen yaklaşık çeyrek asra rağmen bu yeni medya mantığı tam anlamıyla oluşmadı. Fakat söylem de eskimedi, yeni medya beklentisi hâlâ sürmekte. Batıda veya doğuda kimi büyük gazeteler kağıt baskıyı bırakıp dijital baskıya geçse de, medyanın hızı iletişim tekniklerine bağlı olarak aşırı yükselmiş olsa da bir devrimden henüz söz edemiyoruz. Bunun sebeplerini ararken toslayacağımız ilk gerçeklik habercilik mantığı ile haber tekellerinin pek değişmemesi galiba. Yerkürede olup bitenlerden veya olmayıp bitmeyenlerden neyin öne çıkarılacağı, neyin gizleneceği meselesinin karar vericileri değişmediği sürece Mars’ta baskı da yapsak pek bir şey değişmeyecek. Söylendiği gibi, gerçek belki de gazetelerde basılmayanların, televizyonlarda verilmeyenin içinde. O çok ünlü söz artık aşıldı: “Bir gün herkes 15 dakikalığına ünlü olacak!” Artık bu aşama geride kaldı. Bugün eldeki akıllı telefonlar ve kimi formatlar aracılığıyla artık herkes 15 dakikalığına veya değişik sürelerde medyanın bizâtihi kendisi. Konvansiyonel ve hatta elektronik medyanın da çöktüğü söylenirken, söylenmek istenen sanırım iletişim mantığının çökmesi, çöpleşmesi.