Biz alıştık böyle manzaralara: Zerrab dostumuzdu, kardeşimizdi, Türkiye’nin cari açığını kapatan hayırsever bir işadamıydı, şimdi ise vatan haini, casus, canı cehenneme! Biz alıştık böyle manzaralara: Barzani canımız ciğerimizdi, iş ortağımızdı. Şimdi kanlı bıçaklıyız. Biz alıştık, PYD Lideri’nin önce Ankara’da önüne kırmızı halılar serip, arkasından terör örgütü başı diye ilan edilmesine. Biz alıştık, Rusya’nın önce dost, sonra düşman, sonra tekrar dost kategorisine alınmasına. Biz alıştık, Amerika ile nice nice ‘balayları’ yaşayıp şimdi “Vay hain, bizi bölmek istiyor” diye haykırmalarımıza. Biz alıştık, Esad’a önce dost, sonra katil, sonra da ‘kapılar açık’ diye zeytin dalı uzatmamıza.