Hükümet sözcüsü Ömer Çelik’in “İsrail devleti dostumuzdur” demesine hiç kızmadım. Neden mi? Çünkü doğrusunu söylüyor. Evet, İsrail AKP’nin katıksız dostudur. Kardeşidir, kankasıdır, canıdır, ciğeridir. Van Minüt gibi olaylar bu ülkenin saf Müslümanlarının gazını almak için planlanmış ‘devre aralarıdır.’
İsrail ve Yahudi dünyasının AKP ile dostluğunu anlamak için Ömer Çelik’in “İsrail dostumuzdur” demesine bile gerek yok.
Çünkü,
1. AKP’nin 3 Kasım 2002 seçimlerini kazanmasından bir gün sonra AKP Genel Başkanı ve müstakbel Başbakan Erdoğan’ New York doğumlu Amerikan Yahudisi, ABD Savunma Bakan Yardımcısı Paul Wolfovitz’e gönderdiği mektuptaki şu ifadesi şifreyi çözer mahiyettedir:
“Ve eminim ki şimdiye kadar hiç olmamış bir şekilde birlikte olarak ülkemizin menfaati için çalışacağız.”
2. İsrail Cumhurbaşkanı Siyonist Moşe Katsav, “3 Kasım seçimlerinde Türk halkı (AKP’yi seçerek) en doğru kararı vermiştir” demiştir. (27 Haziran 2003)
3. Serbest Ticaret Anlaşması kapsamında 15 Temmuz 2004’te, “Tarım ürünlerinde İsrail’le karşılıklı tavizlerin genişletilmesi mutabakatı” imzalanması ve Türk tohumculuğunun İsrail’e peşkeş çekilmesi.
4. Manavgat suyunun 20 yıllığına İsrail’e verilmesi için yapılan yoğun mücadelenin kamuoyun baskısıyla durdurulması.
5. Suriye sınırındaki 508 bin dekar arazinin mayından temizleme adı altında İsrailli firmalar peşkeş çekilmek istenmesi ve bu cinayetin Anayasa Mahkemesi tarafından engellenmesi.
6. AKP’nin 3 Kasım iktidarından sonra Meclis’te kurulan Türkiye-İsrail dostluk grubuna 247 AKP milletvekilinin üye olması (AKP vekillerinin yüzde 72’si!).
(Bu dostluk grubu içinde ‘Başbakan Erdoğan’ın sözü peygamber sünnetidir’ sözüyle hatırladığımız Agah Kafkas, daha sonra ‘bakara, makara’ ifadesiyle ağır tepkiler alacak olan Egemen Bağış, Diyanet İşleri eski başkanlarından M. Said Yazıcıoğlu da var.)
7. Mavi Marmara olayına rağmen ABD’deki Yahudi lobilerine aktarılan 65 milyon dolar destek fonu.
8. 2009 yılı Mart ayında Londra’da 40 ülkenin katılımıyla gerçekleştirilen ve Türkiye adına AKP’li Yusuf Ziya İrbeç’in katıldığı toplantıda Yahudi karşıtı konuşmaların dahi yasaklanacağı 33 maddelik bildiriye atılan imza.