Cümlenin doğrusu, muhalefetin, muhalefete muhalefeti...
Siyasette sık rastlanan bir durum değil.
Çünkü alışkın olunan, muhalefetin birlikte veya ayrı ayrı iktidara karşı muhalefetidir.
İktidar da muhalefete karşı politikasını geliştirir.
Bugün ise muhalefetin, iktidardan daha sert muhalefete muhalefetine tanıklık ediyoruz.
Görünen o ki referandum sonrası gelen sistemin alışık olmadığımız yenilikleri gibi, bir başka oksimorona, yani birbiriyle çelişen siyasal davranışlara da tanıklık edeceğiz.
En iyi örneği de son dönem MHP ile CHP arasında yaşanan söz düellosu.
MHP Lideri Bahçeli, CHP Lideri Kılıçdaroğlu’nun “Adalet Yürüyüşü”nü iktidardan daha sert dille eleştirdi.
“Pennsylvania’ya kadar gidin, geri de gelmeyin” dedi.
CHP Lideri de dün “Sayın Bahçeli eleştirebilir, canı sağ olsun, istediği kadar eleştirebilir; hatta bana göre hükümet sözcülüğüne de soyunabilir” yanıtını verdi.
İktidara karşı bir protesto hareketi, muhalefetin muhalefete karşı tepkisine dönüştü.