Savaşların sonuçlarını, depremlerin yol açtıklarını, yangınları, sel felaketlerini biliyor. Ama Çernobil’i bilmiyordu.
O yüzden böyle bir felaketle karşı karşıya kaldığında, sessiz, kokusuz, gözle görülmeyen milyonlarca merminin direkt kanına karışarak bedeninde hiç kimsenin tahmin edemeyeceği tahribatlara yol açtığını da bilmiyordu.
Ama hayvanlar biliyordu.
O yüzden insanlar bir köprünün üzerine çıkıp ellerindeki dondurmaları yalayarak korkunç yangını uzaktan seyrederken, solucanlar fersah fersah toprağın derinliklerine kaçtılar, bir süre sonra balıkçılar oltaya takacak solucan bulamaz oldu.
Kediler ölü fareleri yemez oldu.
Bir de kısa bir süre sonra bütün ahlat ağaçları kurudu.
*
Ahlat ağacı kendine faydası olmayan bir ağaçtır. Olur olmadık dağ yamaçlarında, kurak arazilerde yetişir.
Çokça Türk aydınına benzer.