Biz bir ulus değil, bir milletiz.
Birbirinden farklı renkleri olan, farklı diller konuşan, farklı siyasi görüşlere sahip bir büyük bahçenin çiçekleriyiz.
Komşumuz Kürt, akrabamız Çerkez, gelinimiz Boşnak, yakın arkadaşımız Laz, damadımız Gürcü’dür.
İnançlarımız farklı, fikirlerimiz farklı, dillerimiz farklı olabilir...
Dünyaya farklı pencereden bakabilir, ideolojilerimiz birbirine benzemeyebilir.
Farklı farklı partilerde örgütlenmiş, farklı siyasi gruplara ayrılmış olabiliriz.
Ama hepimiz tek bir devletin yurttaşıyız.
Bayrağımız tektir.
***
Ülkemize bir saldırı yapılırsa, bu saldırı hepimize yapılmış olur.
Vatan tehlikedeyse, hepimizin hayatı tehlikededir.
Ülke toprakları hepimizin ortak malıdır çünkü.
Askerlik yapmak, vergi vermek hepimizin ortak yükümlülüğüdür.
Ülkenin nimetlerinden hepimiz eşit şekilde yararlanıyor, kanun önünde hepimiz eşitiz.
***
Bayramda aynı şekilde seviniyor, aynı üzüntüyle oturuyoruz taziyeye.
Horona aynı coşkuyla katılıyor, kederli bir bozlak karşısında aynı şekilde hüzünleniyoruz.
Halay da bizimdir, çiftetelli de...
***
Ama gelin görün ki, şu siyaset işini gereğinden fazla ciddiye alıyoruz.
Bir tek bu konuda gereğinden fazla öfkeleniyor, gereğinden fazla “bizden olmayana” yaşamayı haram kılıyoruz.
Öyle ki, bu konuda çok zor anlaşabiliyor, çok güç koşullarda bir araya gelebiliyoruz.
İlle de bir büyük felaket olacak!
Bir depremle sarsılacağız örneğin.
Bir doğal afet gelecek, hayatlarımız topluca tehlikeye girecek mesela...
Bunun dışında siyaseti “ölümüne” yapıyoruz.
Sadece ama sadece kendi doğrularımızı “doğru” kabul ediyoruz.
Hiçbir zaman bizim gibi düşünmeyenlerin bir “doğrusu” olabileceğini düşünmüyoruz.
İlle de herkesin bizim gibi düşünmesini, bizim sevdiğimizi sevmesini, bizim dilimizi konuşmasını, bizim renklerimizi taşımasını, bizim programımızı benimsemesini istiyoruz.