Gecenin bir vakti... Yatakta kitap okuyorum yedi yaşındaki oğluma. Çocuk pür dikkat dinliyor, zaman zaman hikayeye gülüyor, zaman zaman da artık neredeyse aynı hikayeyi ezberlediğinden olsa gerek yanlış okuduğum veya atladığım kelimeyi anında yakalayıp doğrusunu hatırlatıyor bana. Okuduğum kitabın adının ne olduğu, yazarının kim olduğu hiç önemli değil. Bu kadar çok müdahale ettiğine göre, birkaç kez okuduğum kitaplardan birisi olmalı. Artık hikayenin her ayrıntısını ezberlemiş olan çocuk, bir ara elini uzattı, kitabı aldı benden, kapatıp yatağın başucundaki sehpanın üzerine bıraktı.