İbn Battûta, "Seyahatname"sinin Bağdat bahsinde bir zamanlar bu şehre hükmeden Tatar Hanlarından bahseder. Tatarlar, yeni doğan çocuklarına isim verirken o sırada eve ilk giren kişiye bakar, onun ismini verirlermiş evlatlarına. Seyyah, Bağdat'tayken bu şehrin hükümdarı Ebu Said Bahadur Han'mış. Bahadur Han'ın babası İslamiyet'i kabul etmiş Tatar Hanlarından Muhammed Hudabende'ymiş. Yalnız bu "Hudabende" isminde öteden beri sürüp gelen bir "ihtilaftan" bahseder seyyah. "Bende" Farsçada "kul, hizmetçi, köle" anlamına gelir. Bu durumda adamın isminin anlamı "Allah'ın kulu" oluyor. Bazılarına göre adamın adı "Hudabende" değil, "Harubende"dir. "Haru" Farsçada "eşek" anlamına gelir. Bu doğruysa eğer adamın adının anlamı "Allah'ın kulu" değil, "Eşek hizmetçisi"dir.