Turgut Uyar, 1958 yılında Pazar Postası'nda yazdığı "Önce Aruz Öldü" başlıklı yazısında, Türk şiirinden, o şiirin kaderinden, geçmişinden söz eden herkesin kayıtsız kalamayacağı tek şairin Yahya Kemal olduğunu söyler. Ona göre Yahya Kemal'in büyüklüğü, "şiiriyle doğru orantılı" değildir. Ünü şiirinden büyüktür şairin. Yahya Kemal bir büyük çağın, bir büyük kuşağın ve bir büyük kültürün son büyük şairiydi. Etiyle, kemiğiyle, fikriyle, şiiriyle, yaşayışıyla, düşünüşüyle tam bir Osmanlıydı. Şiir yazmaya başladığı ilk günden öldüğü son ana kadar hep "Osmanlı" olarak kaldı. Her şeyiyle geçmişin şairiydi. Bu yüzden bütün şiiri bir tür geçmişe ağıttır. Mısralarından hüzün damlar, dokunaklıdır. Dalar "coşup giden denizin musikisine..."