Onca hırgürün içinde, darbeydi, azgınlaşan terördü, ölen çocuklardı, üzerimize gelen dünyaydı; bir yandan dünyaya dert anlatırken, bir yandan FETÖ’cülerle uğraşırken, bir yandan darbecilerin açtığı yaralara merhem sürerken, herkes biraz yaralı, herkes biraz kızgın, herkes biraz öfkeli, herkes biraz şaşkınken, bütün bu olup bitenlerin içinde bir de “Hakkâri meselemiz” oldu bizim.
Belki de siz bu yazıyı okuyanların büyük bir kısmınızın böyle bir meselesi yoktur, ama benim var.
Evet onca karışıklığın içinde benim şahsen bir Hakkâri meselem var.
O da geçen cuma günü Meclis komisyonlarından geçerek genel kurula gelen Hakkâri’nin il statüsünden çıkarılıp Çölemerik adıyla ilçe yapılarak Yüksekova’ya bağlanmasını düzenleyen yasa tasarısıdır.
Muhtemelen Meclis tasarıyı bugün görüşecek.
İnşallah AK Parti Grubu bu süre içinde tekrar düşünmüş, bugün bu tasarıyı“torba kanun”un içinden çıkarmaya karar vermiştir veya bugün böyle bir karar verir.
Yoksa büyük bir yanlış yapılmış olur bana göre.
Neden böyle düşündüğümü açıklamaya çalışayım yerim elverdiğince.
***
Yazarlık hayatım boyunca ne yazdıysam içinden Hakkâri geçti. Hayatım orada başladı. Taşın sert olduğunu orada anladım, sonra ayrıldım oradan ama şairin dediği gibi hep “arkamdan geldi şehir”.
Yarım asırlık ömrümün her noktasında geriye döndüğümde arkamda şehrimi buldum.
Hayatımın sadece 20 yılını orada geçirdiğim halde orası hep evim oldu benim.
Şimdi şehir unvanı elinden alınırsa çok yazık olacak.