Rahmetli Üstad Necip Fazıl son padişah Vahidettin Han’ı övdüğü için “Atatürk’e Hakeret”ten yargılanır. Yanılmıyorsam savunmasının meşhur cümlesi şöyledir:
-Hâkim Bey, gündüzü sevmek, geceye düşmanlık değildir.
Biz bu kaba ayrıştırma/ ötekileştirme üzerinden yürümeyi seviyoruz.
Mesela “Cumhuriyet” tarifimiz fevkalade sorunludur.
Bize “Halkın kendi kendisini yönetmek” olarak öğrettiler. Fakat sonra “demokrasi” tarifiyle örtüştüğünü gördük.
Ancak cumhuriyet ve demokrasi örtüşen kavramlar değil.
Türk Dil Kurumu halihazırda şu şekilde anlamlandırıyor ve son derece kafa karıştırıcı:
Cumhuriyet: Milletin, egemenliği kendi elinde tuttuğu ve bunu belirli süreler için seçtiği milletvekilleri aracılığıyla kullandığı yönetim biçimi!
Demokrasi: Halkın egemenliği temeline dayanan yönetim biçimi!
Burada 29 Ekim’de cilaladığımız kavramlara uyuzluk peşinde değiliz. Sadece mantığı doğru oturtmak gerekiyor.