Güzeller güzeli Narin kızımız öldürüldü, melek oldu… Büyüklerinin arasındaki yaşananlar yüzünden 8 yaşındaki yavrumuz artık yok…
Narin’in köyünde yaşayanların her şeyi bilip konuşmamasından, herkesin susma yemini etmesinden, Narin’den kendi aralarında bile bahsetmemelerinden utandım… Küçücük yavruyu ortadan kaldırmak için yapılan planlardan, ‘akraba’, ‘aile’ kavramının yerlebir edilmesinden utandım… Narin’in annesinin timsah gözyaşlarını izlerken utandım…
O küçücük masumun cenazesinde ağlayanların Narin’e mi yoksa kendi hallerine mi ağladıklarını düşünmekten edemedim…
Narin’in o küçücük bedenini çuvala koyarak dereye koyan alçağa nasıl bir ceza verilecek sorusu günlerce aklımdan çıkmadı…
Narin’in aynı köyde yaşayan arkadaşlarının hangi psikoloji ile büyüyeceklerini düşünmekten kafam yandı!
Toplum olarak yaşadığımız utancı burada yazmakla bitiremem…