Acımız çok büyük…
Kaybettiklerimizi, yaralılarımızı, yıkılan binaları, o enkaz görüntülerini, kaybolan hatıraları, yetim kalan çocukları gördükçe, düşündükçe kahroluyoruz…
Artık mucizeler de yaşanmıyor…
Durum böyle olunca haliyle daha da hüzünleniyoruz…
Zaman artık depremzedelere sahip çıkmak, zararlarını ister maddi ister manevi karşılamak zamanı…
Yeni konutları yapana kadar bölge insanına sıcak bir ortam hazırlamak hepimizin görevi…