Türkiye hızlı büyüyecek, fabrikalar kurulacak zannıyla
büyük enerji açığımızın olacağı hesaplandı. Ülkede
çiğ köfteci gibi elektrik santralleri kuruldu.
Neredeyse her holding, bütün büyük inşaat şirketleri bu işe
girdi.
Enerji sektörünün yüzde 85’i özel sektöre geçti.
Geçerken ballı pasta zannedildi. Yandaşlar ihalelerin çoğunu kaptı.
Son pişmanlık faydasızdı!
★★★
İhtiyacın çok üzerinde yatırım yapıldı. Dünyada enerji fiyatları
da yarı yarıya ucuzlayınca zararlar büyüdü. Keza
dağıtıcılar. Milyarlarca dolara aldıkları ihalelerin paralarını
çıkartamadılar.
Yaklaşık 30 milyar dolarlık teşvik verildi. Az buz
değil, 95 milyar dolarlık yatırım yapıldı.
Krediler hep döviz cinsinden alındı. Dolar arttı,
gelirler artmadı. Şirketler battı!
★★★
İşin ilginci onca yatırıma rağmen Türkiye’nin enerji ihtiyacını
yerli kaynaklardan elde etme oranı yüzde
24.3’e geriledi. Yatırımlarla beraber dışa bağımlılık
arttı!
Şimdi masada, resmi olarak açıklanan 47 milyar dolarlık
kredi borcu ve ödenemeyip yapılandırma ihtiyacı duyulan
12-13 milyar dolar söz konusu… Yapılandırma
dedikleri batığa açılan kapı…
★★★