Kuvvetle muhtemel işsizleri bu sefer İstanbul Valiliği’ne saydırdılar. İşsizliğin düştüğü ortaya çıktı. İyi güzel de sayılar birbirini tutmuyor be güzel kardeşim. Eskiden hiç değilse işi kılıfına uydurmaya çalışırlardı. İyice pişkin oldular.
Nasıl olsa önlerine her konulanı yiyen geniş bir kitle var. Tankın arkası tişört ile kapatılınca duracağına inanıyorlar ama bir başkası dünya yuvarlak dese inanmıyorlar.
Aynı iki resme bakınca, bunda 2 milyon kişi var burada diyene inanıyorlar. Fotokopisinde 175 bin kişiye çok diyorlar. Uyuyanı uyandırabilirsin ama uyuma numarası yapanı uyandıramazsın. Açıklanan işsizlik rakamlarına gelirsek… Çöp! Anlamı yok. Tutarsız…
Zira Türkiye’de her 100 kişiden 58’i “işsizliğin” en acil çözülmesi gereken sorun olduğunu düşünüyor. Yüzde 58, işsizliği en önemli sorun olarak görüyor ama işe bakın ki işsizlik oranı sadece yüzde 10’larda kalıyor
* * *
Bu yılın Nisan ayındaki yüzde 10.5’lik işsizlik oranı Mart ayındaki yüzde 11.7’ye göre gerilemiş. Alınan onca önleme, harcanan onca paraya, tehdit edilen onca işverene, yağlama yapan patrona, ilan edilen istihdam seferberliğine rağmen işsizlik geçen yıla göre 1.2 puan artmış!
Şöyle söyleyeyim; Bütçe açığı bu yılın ilk 6 ayında 25.2 milyar TL’ye ulaştı. Toplanan vergi affı ve affın affına rağmen… Oysa geçen yılın ilk 6 ayında bütçe 1.1 milyar TL fazla vermişti.
Maliye bakanı vergi gelirleri yüzde 13.8 arttı diye övgüyle bahsederken açık şahlandı. Bu arada övündüğü de üretim artışı, büyüme, ihracat, turist sayısı falan değil haa… Halktan kesilen vergi!
Tutarsızlığa gelirsek; İstatistik Kurumu verilerine göre, Şubat ayından Nisan ayına çalışan sayısı 26 milyon 672 binden, 28 milyon 157 bine yükselmiş. Yeni iş bulan 1 milyon 485 bin kişi…