Siyasetin doğasında vardır. Seçimlerde başarılı olmak için sürdürülen çabanın yanında seçimden sonraki süreç de hep akıllardadır.
1 Kasım seçimlerine kısa bir süre kala gündem seçim sonuçları kadar seçim sonrasına da kaydı.
Kamuoyu araştırmalarının gösterdiği şu:
Parlamentoya 4 parti girecek... Tek partinin mutlak iktidarı görünmüyor... Seçmen eğilimlerinde olağanüstü bir değişiklik beklenmiyor.
Altını çizelim; bunlar kamuoyu araştırmalarında ortaya çıkan tablo. Elbette her partinin kendine göre hedefi var.
Özellikle 7 Haziran’dan farklı olarak bu kez halkta ciddi sessizlik var. Yeniden seçime gidişin faturasını birine kesme yönünde bir eğilim gösterebilir... Sandığa gitmekte isteksiz davranabilir... Tıpkı 3 Kasım 2002 seçimlerinde olduğu gibi siyasette yeni bir şekillenmenin yolunu açabilir.
Bunların hiçbirini olasılık dışı tutmamak gerekiyor. Zira bu sessizlik çok şey anlatıyor.
***
Yaşamın her alanına olduğu gibi siyasete de uyarlanabecek bir söz vardır:
İnsanın en zayıf anı kendisine en çok güvendiği andır.
Erdoğan kendisine duyduğu güvenin zirvesinde haziran seçimlerine gitti. Güven
o kadar yüksekti ki; artık ustalık evresine ulaşmıştı. Parlamentonun neredeyse üçte ikisine hükmettiği günler çıraklık ve kalfalık dönemleriydi. Şimdi ustalık dönemine giriyordu. Bu dönemde sistemi de tümüyle değiştirecek, başkan olacaktı. Bu konuda hiç de mütevazı değildi. Şöyle kestirme tarafından 400 milletvekili aldı mı bu iş tamamdı.