AKP’nin uzun süre öcü olarak göstermeye çalıştığı “koalisyon” sözcüğü Türkiye’nin gündemine yerleşti. Artık sokaktan borsaya kadar hemen her kesim öncelikle belirsizliğin gitmesini ve yol haritası net bir koalisyon hükümetinin kurulmasını bekliyor.
Piyasa diliyle söylemek gerekirse genel olarak koalisyon “satın alındı.”
7 Haziran gecesinden bu yana AKP iktidarının gitmesinden yana olanların bakışını özetlemek gerekirse tablo şu:
Gelinen nokta iyidir... Bundan sonra ne olacak?
Az önce altını çizdiğimiz gibi ne olacak sorusunun yanıtını çok uzatmamak gerekecek. Eğer bu zorsa, ne olmayacak sorusunun yanıtını vermek de ilk adım olabilir.
Siyasi partiler ilk iki günlük yeni duruma alışma sürecinden sonra kısa vadede atacakları adımları netleştirmeye başladılar.
Hükümetten başlamak gerekirse; AKP, tek başına iktidarı kaybetmenin şaşkınlığıyla,“biz gidersek kaos gelir, halk bunu nasıl anlamadı”, “biz yokuz diyelim de görsünler bakalım” gibi dalgalanmalar yaşadı. Baktı ki bu tutmayacak önceki gün yaptıkları 7.5 saatlik değerlendirmenin ardından şu çıktı:
Ne yapalım edelim, iktidardan düşmeyelim!
***
AKP’nin yaklaşımı bu ama öteki partilerin AKP’ye yaklaşımı da şu:
Dokunan yanar!
AKP, yıllardır tırmandırarak sürdürdüğü gerilim politikasının sonuçlarıyla karşı karşıya.
AKP iktidarı Türkiye siyasetinin bir bakıma “soğuk savaş” dönemiydi. Bu sadece AKP’nin başta CHP olmak üzere öteki muhalefet partileriyle giriştiği bir soğuk savaş değildi. Aynı zamanda AKP’nin devlet kurumlarına karşı da sürdürdüğü bir savaştı. İcraatını anlatırken bile, kendisinden önceki 90 yılla karşılaştırıyordu. İktidara gelişi milat, 2002’den önce, 2002’den sonra...