AKP’nin yedinci Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk, eğitimdeki on beşinci değişikliği açıkladı. Selçuk, AKP döneminin ilk altı bakanından farklı olarak eğitim kökenli olduğu için kamuoyu ona büyük kredi açtı. 10 Temmuz 2018’de bakanlık koltuğuna oturan Selçuk’un tek başına bir şey yapamayacağı aşikârdı. Eğer ciddi ve sonuç verici adımlar atmak istiyorsa, bunu eğitimin bütün bileşenleriyle birlikte yapması uygun olurdu.
Yapmadı...
Açıkladığı son lise modelinden anlıyoruz ki;
Bakanlık içindeki ve çevresindeki bir grupla birlikte, kapalı kapılar ardında hazırlanan çalışma yeni bir reform olarak sunuldu.
Buna göre; liselerde ortak ders sayısı azaltılıyor, fizik, kimya, biyoloji dersleri birleştiriliyor, kariyer dersleri geliyor, 12. sınıfta tamamen üniversiteye hazırlık öne çıkartılıyor.
Biz de hemen Anadolu diliyle, “Hamama gider kurna beğenmez, düğüne gider zurna beğenmez” mantığıyla bakmak istemiyoruz, ama her şeyden önce hazırlanış şekli bize, “Bu da öncekiler gibi” dedirtiyor.
***
Yeni modelin içeriğine bakınca ise görünen şu:
Örneğin Ankara’da bir kilometre yarıçapındaki alandaki okullarda dört ayrı Türkiye var. Eğitim olanaklarından öğretmen yelpazesine, öğrencilerin aile yapısından okulun türüne kadar özellikler sıralandığında dört sayısı artabilir de...
Öncelikle eğitimde fırsat eşitliğini getirmeden, eğitimcilerin üzerinde birleştiği bilimsel eğitim zeminini oturtmadan atılım yapmak olanaksız. Bunu yapmadan getirilecek modeller eski gömleğin üzerine yenisini giyip, “değişim yaptık” demeye benziyor.
Her yıl en az 10 yeni mesleğin ortaya çıktığı bir dünyada hâlâ eğitimin temellerini oturtamamış olmak, ülkemizin geleceği açısından çok acı. Selçuk’un açıklamaları için, “En azından bir yerden başlandı” denebilir mi, diye bakıyoruz... Bunu söylem...