Eskiden de savaşlar, soygunlar yapılıyordu, insan hakları ihlal ediliyordu, çevre hor kullanılıyordu vs. Ama şimdi modern teknoloji bu kötülükleri küreselleştirdi. Savaşlarda sadece savaşanlar ölmüyor; şimdilerde İsrail vahşetinde hastanelerdeki hastaların, okullardaki çocukların üzerine en gelişmiş uçaklarla bombalar yağdırılıyor. 1945’te Japonya’ya atılan ilkel atom bombasından Hiroşima’da 140.000, Nagasaki’de 80.000 kişi öldü. Bu bombalar asker-sivil seçmedi. Çağımızda dünyayı kapitalist zihniyet yönetiyor ve küresel silah tüccarlarının her yıl kârlarını artırmaları gerekiyor. Bu nedenle ben –alanım gereği- kapitalizme ahlak açısından baktığım için geçen yazımda “kapitalizmin üretme/kazanma yüzü değil, ahlak yüzü kirlidir” dedim. Bu durumda insanlığının ve tümüyle küremizin kurtuluşu yeni bir ahlaka bağlı.. Şu anda gücü elinde bulunduranlar bu ahlakı vaat etmiyor.
“Ortak çıkar”ı savunan Taylor vesair düşünürler tabii ki bir soygun düzenini savunmuyorlar. Ama “ortak çıkar”, güç ile birleştiğinde genellikle haksızlık doğuran sübjektif bir kavram. Elbette insanlar ve devletler çıkarlarını gözetecekler. Ama –Kant’ın dediği gibi- çıkar gözetme...