Bilgide, belgede Allah ve Rasûlü’nün öne geçmemek, hiç kimseyi geçirmemek, âmentü hukukundandır. Allah’a imanı olanların diyecekleri “Allah bilir biz bilmeyiz!. Bilgimizin kaynağı Allah’ın bildirdikleridir. Allah’ın son Peygamberinin tebliğ ettikleridir”. Rabbimiz buyuruyor:
“Savaş, hoşunuza gitmediği hâlde, size farz kılındı. Olur ki, bir şey sizin için hayırlı iken, siz onu hoş görmezsiniz. Yine olur ki, bir şey sizin için kötü iken, siz onu seversiniz. Allah bilir, siz bilmezsiniz.” (Bakara Sûresi/ 216)
Ferd, aile, cemiyet ve devlet seviyesinde idarelerini Allah’ın dinine, şeriatine bırakmayanlar, “Biz biliriz, Allah bilmez” diyerek Allahû Teâla’yı yetersizlikle itham edenlerdir. “Bu dijital çağda Kur’ân nazil olsaydı bence, kanaatımca ve zannımca Allah böyle değil de şöyle buyururdu” diyenler, Allah’ın âlim sıfatını inkâr edenlerdir. Allah’ı bilmemekle itham eden ukelalardır. Allah yerine insanlara Allah’lık etmeye kalkışan tağutlardır.
İslâm’da bilginin kaynağı akıl değil, vahiydir. Kalemle yazmayı ve de insana bilmediklerini öğreten Allah’tır. Bilgi Allah’tandır, bilginin kaynağı Allah’tır. Allah bize bilgisini açmasaydı, bizi muhatap kabul edip kendi bilgisini bize aktarmasaydı, bizler şu anda bildiklerimizi nereden bilebilecektik?
Bu dünyadan Allah bilgisini, Peygamber vasıtasıyla bize ulaşmış vahiy bilgisini söküp çıkarsanız geriye iki şey kalır: Kan ve katliam. Meleklerin de ifâdesiyle insan bu iki özellikten Allah bilgisi sayesinde kurtulmuş ve insan olabilmiştir. İnsanı insan yapan, insanı yeryüzünde halîfe yapan işte bu Allah bilgisidir. Hattâ şu anda dünyada bilinen tüm sanatlar, batı dünyasındaki mühendislik, tıp gibi bilgilerin tamamı Peygamber bilgisine dayanmaktadır. Tüm sanatlar Peygamber eliyle talim buyurulmuştur. İnsanoğlu mezar kazmasını bile bilmiyordu da mezar kazıp ölüleri defnetme sanatını Allah öğretmiştir. Esasen ilmin yolu, ilim elde etmenin kaynağı üçtür. Yani şu anda biz ilmi üç yoldan, üç kaynaktan öğreniriz: