Dostlarımızın gönlü düşmanlarımıza açıldı. Bir dolu umudumuz vardı o da boşa saçıldı. Yapılan nasihatler duyulmuyor kulaklar sağır. Yardım için uzatılan ellerimiz boşlukta adımlar ağır. Avazın çıktığı kadar bağır; “Kahpe içerde olursa kapı kilit tutmaz.” Düşman ayakta iken Mü’min yatağında rahat uyumaz.
Yarınlara emin adımlarla ilerlemek istiyorsan behemehâl içerideki kahpeleri temizle. Şunu bunu bırak sadece Peygamber ve sahâbesini izle. İhanet okunuyorsa hain gözlerde; cinayet işlenir kem sözlerde. Plan ve projeler yanar kül olur közlerde.
Dostlardaki hainlik samimiyeti vuran öldürücü silahtır. Hainliği tezahür etmiş dostlarla değil yol yürümek, görüşmek bile günahtır.
İçerideki hain bürünmüş Peygamber hırkasına; durmadan sırların casusluğunu yaparak laf ulaştırıyor Ebu Cehil fırkasına. O Ebu Cehil fırkası ki; Allah’a değil, güveniyor tağutların yasasına. Hainliğine taraftar bulmak için saklanıyor heykellerin arkasına!
Lâ dini güçleri razı etmek için mallarını, hayatlarını, mesailerini saçıp savuranlar, mü’minlerin değil, şeytanların kardeşleridir. Rabbimiz buyuruyor: “Şüphesiz saçıp savuranlar ihvanu’ş Şeyatin/şeytanların kardeşleridir. Şeytan ise Rabbine karşı çok nankörlük etmiştir.” (İsra Sûresi/ 27)