Fakirlerin fakirliği üzerinden kendi küfür ve kâfirliklerini kusmak isteyenler, mazluma benzeyen zalimliklerini gizleyenlerdir. Ülkemizde zalimlere âşık olan mazlumlar, zalimlerin kanatlarında teselli aradılar. Mazlumun, mahrumun, mağdurun, mahkûmun işine değil, hep zalimlerin işlerine yaradılar.
Müslümanlardan gayrisini dost/yardımcı, idareci edinen Müslüman düşmanı kovamaz bu diyardan. Tarihin şehadetiyle sabittir ki; dinde taviz vermeyenler, ülfet görmediler müstevli mürted ve harbi gâvurdan!
Allah’ın indirdiği hükümlerle hükmetmek anlamına gelen adaletin olmadığı yerde zalimlerin sayısı çoktur. İlâhî adalette “zaman aşımı” yoktur. Kaybolan adaleti yanlış yerde aramayalım. Adaleti zenginlerin sözlerinde, fakirlerin de gözlerinde arayalım.
Atalarının zulümleriyle iftihar ederek yola çıkanlar, mazluma benzeyen zalimlerdir. Onlar tıpkı ataları gibi zulüm etmek için imkân ve mekân kollayanlardır. Zalime zulüm etme imkânı ve mekânını verenler, ömür boyu mekânsız kalanlardır. Siyasette varlık sebepleri dininize ve dilinize küfür etmek olanları yeniden bu topraklarda iktidar ve muktedir yapmaya çalışırsanız, dininizi ve dilinizi kaybetmeye mahkûm olursunuz.
Zalimlerin bahçesinde saksıda dolaştırılan seyyar bir çiçek olacağınıza mazlumlar içinde ölünceye kadar müjdelenmiş gariplerden olmaya razı olan bir gerçek olunuz. Bil ve inan ki; “Hayat bir nefestir aldığın kadar. Hayat bir kafestir kaldığın kadar. Hayat bir hevestir daldığın kadar.” Hayat bir felahtır mü’min ve mücahid kaldığın kadar!