Dış politikada seçenek fazlalığı ve ittifak çeşitliliğine neden ihtiyaç duyulduğunun bariz örneklerinden birisi Suriye dosyasıdır. Cenevre ve Astana süreçlerinin devamı olarak Soçi’de üç liderin bir araya gelmesi bu ihtiyacı apaçık ortaya koyuyor. Fotoğrafta Rusya ve İran gibi en baştan beri birlikte hareket eden iki ülkeyle, o birlikte hareketin hedefi olan Türkiye bulunuyor. Nihayetinde Moskova-Tahran hattının Suriye politikası, Ankara’nın istediklerinin tam zıddını temsil ediyordu. Adını da koyalım: Görünen o ki Rusya ve İran kazandı, bu iki ülkeyle birlikte Esad da kazandı ve biz kaybettik. *** Dahası final sahnesinde, birlikte yola çıktığımız başta ABD, Fransa vb. gibi ülkeler de bulunmuyor. İşin bu noktaya varmış olması da pek umurlarında görünmüyor. Bizim için ise, yeni Suriye tablosunun her taşı umursanmak ve dikkate alınmak zorunda. Neden? Öncelikle Esad iş başında kalıyor.