Kişilerin de devletlerin de en kıymetli sermayesi zaman olmalıdır. Boşa akıp giden veya gerektiği gibi değerlendirilemeyen vakit kadar büyük bir kayıp olamaz. Zaman akıp gider ve büyük meseleler onun altında büyüdükçe büyür. Şimdi Türkiye’nin problem sepetinin büyümesi gibi. *** Meşguliyetimiz fazla, enerji sarfiyatımız ileri düzeyde ama gündelik veya konjonktürel meselelerin çözümüne ayrılan vakit ana meselelerin varlığı ve çözüm beklediği gerçeğini değiştirmiyor. Birçok aktüel mesele de esasen çözülemeyen ana sorunlardan besleniyor. Sözgelimi Kürt meselesini çözemediğimiz için PKK terörü bitmiyor; PKK bitmediği için de Türkiye’nin milli çıkarları baskı altında kalıyor. Bugün Suriye’de ve Irak’ta yaşadığımız tam olarak budur. Beraberinde ABD ile ilişkilerimizin giderek gerilemesinin temelinde bu bir türlü çözemediğimiz sorunun ortaya çıkardığı yumuşak karın gerçeği yatıyor. Öylesine çetrefilli bir mesele ki PKK’yı terör örgütü olarak tanıyan ama YPG’ye silah veren ABD ile, PKK’yı terör örgütü olarak görmeyen ama bizimle iyi ilişkiler içerisinde bulunan Rusya sahada yine aynı örgütle ittifak kuruyor.