Türkiye’nin son dönemde büyük gürültülerle başlatılan ve yürütülen ama başarısızlıkla sonuçlanan bir dizi dış politika hamlesi vardır. Sansasyonel hamlelerin hiçbirisi istediğimiz şekilde sonuçlanmamıştır. İsrail, Mısır, Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri dosyaları bu sürecin bariz örnekleridir. Türkiye bu ülkelerle ilişkilerini bozmasına rağmen ve de istedikleri gerçekleşmemesine rağmen yeniden eskisi gibi iyi ilişki talep eden taraf olmuştur. Gerilim dönemi daha çok iç politikaya dönük mesajlardan ibaret olduğu için bu ülkelerden tam olarak ne istediğimiz de belirsiz kalmıştır. İddialarımızdan vazgeçtiğimize göre çok önemli veya hayati isteklerimiz olmadığına hükmediyoruz.
Bugünlerde ise, ne isteğimiz belli olan en büyük dış politika problemimizi yine tek taraflı bir adımla çözme irademizi ortaya koyduk. 11 yılın ardından Suriye ile barışmak istiyoruz. Gizli saklı değil; bunu da Rusya’nın baskısı veya telkini veyahut da ricasıyla yapıyoruz. Ne var ki Türkiye ile Suriye arasında, Erdoğan ile Esad arasındaki çelişkiler o kadar derin ve çözülemez ki; Putin’den bunun yerine bizden başka bir ricada bulunmasını istesek yeridir…
Savaşın başından beri Türkiye...