Türkiye’nin gerçekten Olağanüstü Halle hallenmiş olduğunu anlamak için OHAL kararnamelerine bakmaya gerek yok. Sokak ne konuşuyor, sivil toplum ne tartışıyor, iş dünyası ne düşünüyor, akademi neyle meşgul ve matbuat ne yazıp çiziyor; buna bakmak kafidir. Ya da tersinden bakarsınız. Ne konuşamıyor; ne düşünemiyor neyle meşgul olamıyor ve neyi yazıp çizemiyor… İktidarın birinci meselesi OHAL’i devam ettirip ettirmemek değil, cemiyetteki olağanüstü hali ortadan kaldırmak olmalıdır. Buna muvaffak olduktan sonra OHAL’e de ihtiyaç kalmaz, KHK’ya da… *** Unutmayalım Türkiye’nin tabiatı rahat ve serbestçe konuşmaya alışkındır. Bunu her zaman yapamaz, her dönem konuşmak mümkün olmaz ama milletin tabiatı budur. Neden böyle? Basitçe söyleyelim… İmparatorluk mirasçısı olmaktan Cumhuriyet dönemindeki ağır travmalara kadar bir sürü sebep vardır konuşmaya. Bu kadar toprak kaybetmiş, bu kadar darbe yaşamış, bu kadar baskı görmüş bur toplum konuşmayacak da kim konuşacak? Konuşacak; tartışacak, kavga yapacak, kızacak, köpürecek öyle rahatlayacak. Siyasete karşı coşkulu ve yüksek alaka da bundan dolayıdır. Düşünmek ve konuşmak için ise, hukukla korunan bir özgürlük atmosferi gerekir ve buna da demokratik hukuk devleti olmak denir.