Son yıllarda ülkeye hakim olan bir konuşturmama, tartıştırmama ve meselelerin arka planına nüfuz ettirmeme atmosferi var. Demokrasi başlığı altındaki bütün üniteler; hukuk, medya, akademi, dış politika bu atmosferin en yoğun olduğu alanlardır. Ekonomi de yakın zamana kadar öyleydi ve şimdi mecburiyetten de olsa farklı sesler en azından tehdit görmeden dile getirilebiliyor. İktidarın politikası değiştiği için… Ama, demokratik ortamın iyileştirilmesi namına kelam etmek hala büyük problem. Hala, ifade hürriyeti, hukuk ve yargı sistemine dair eleştiride bulunmak sonu belirsiz bir faaliyet ve hatta dış politikada iktidar çizgisi dışında bir yol izlemek “dış güçlerin uzantısı” olmakla yaftalamayı göze almak anlamına geliyor.
***
Bu ağır atmosferin perdelediği alanda yüzünden yozlaşma, çürüme ve son günlerde yüzeye asayiş problemi olarak vuran toplumsal çözülme yaşandı.
Hangi alanlarda neler kaybettiğimizin hasar tespitini ise yine o atmosfer yüzünden yapabilecek durumda değiliz. Çünkü doğru olanı söylemek değer ifade etmiyor, söyleyene haklılık hiç sağlamıyor.
Mesela, dış politikada yıllar içinde yapılan ve şimdi birer birer geri dönülen hataları zamanında...