Devlet idaresinde ve hükümet faaliyetlerinde cevapsız soruların artması işlerin yolunda gitmediğinin işaretidir. Oldu bittiler, geçiştirmeler, örtbaslar artar hesap veren bulunmaz; insanlar hesap sormaktan yorulur ve yozlaşma sıradanlaşır. Öyle bir an gelir ki sormak sadece sormuş olmak, kayda geçirmek maksadı taşır. Sorulan bıktırır, soran bıkar.
Türkiye’nin gelip dayandığı yer burasıdır. En sansasyonel ihalelerin, en büyük yatırımların veya üst düzey bir siyasetçiden aşağıya, taşrada bir memurun yahut parti rozetiyle caka satan bir adamın, iş ve eylemleri aynı dokunulmazlık zırhına sahiptir. Suçüstü halleri dahi... Yeter ki konu veya şahıs iktidar gücünün ayrılmaz bir parçası olsun ve ona dokunmak iktidara dokunmak ihtimali taşısın. Kimse sahipsiz değildir. Yukarısı hiçbir ayrıntıyı kaçırmaz; aşağıyı korur, gözetir. Her defasında itham edilen değil itham eden kendini hedefte bulur ki bir daha ithama cesaret eden bulunmasın.
Yolsuzluğun yozlaşmanın, usulsüzlüğün ve kayırmacılığın sermayesi ve gücü bu dikey yapılaşmadır!
Bir piramit gibi… Üst katmanlarda daha yaygın ve daha sorgusuz sualsiz işler dönerken, bir altta, daha altta sırasıyla paylar küçülerek ama...