Her defasında olumlu rüzgar esintisi hissettiren ama arkası gelmeyen Batı’yla iyi ilişkiler serüvenine bir kez daha girmiş gibi görünüyoruz. Daha fazla Avrupalı dil ve açıktan AB üyeliği talebiyle desteklenen; en azından söylem düzeyinde yeni bir sürecin kapıları açılıyor. Son NATO Zirvesi, bu yolun işaretleriyle doludur. Cumhurbaşkanı Erdoğan; İsveç’in NATO üyeliğine onay vererek, Rusya gibi en yakın dostumuzun arzusu hilafına Ukrayna’nın üyeliğe davet edilmesinde ittifak üyeleriyle aynı seviyeye gelerek, ABD Başkanı Biden’la hem yeni bir süreç başlatmak arzusunu, hem de yalardır yaptığı görüşmeleri bir ısınma turu olarak tanımlayıp, yeni sürece çok hazır olduğunu dile getirerek birkaç adım birden attı.
Elbette, mesele Avrupa Birliği üyelik sürecine dönüş olduğunda atılması gereken adımlar daha teknik ve yorucu bir mesai gerektiriyor ama öncekiler gibi akamete uğramazsa Erdoğan’ın yeni pozisyonu da yabana atılamaz. Çünkü bunu, ilk kez Rusya’nın ne düşüneceğini umursamadan ve hem Rusya hem Ukrayna ile görüşebilen liderlerden birisi olmak kapasitesini riske atarak yapıyor.
Gayet tabi iki içeride ve dışarıda...