Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun ilk iki mitingini, Erzurum ve Sivas’ı izlemiştim. Önceki gün de Sinop, Tokat ve Amasya mitinglerinde birlikteydik.
Okuyucular hatırlayacaktır, seçime 2,5 ay kala sanki seçim olmayacakmış gibi bir hava olduğundan sözetmiştim. Erzurum mitinginde katılım yüksekti ama bir ‘seçim atmosferi’ henüz oluşmamştı. Sivas’ta seçim havası biraz daha belirgindi ve sahnedeki siyasetçiyle meydandaki seçmen arasında ‘diyalog’ daha iyiydi.
Sonraki mitinglerde bu ‘nisbi durgunluk’ yerini daha canlı bir seçim atmosferine bıraktı. Aynı süreçte diğer partilerin de sahaya inmesi buna katkıda bulundu.
Davutoğlu mitinglerinin katılım ve heyecan ivmesi, partililer tarafından ‘işaret’ olarak değerlendiriliyor. Özellikle İstanbul mitinginin ‘milyon katılımlı AK Parti mitingleri’ serisine eklenmesi, bu heyecanın göstergesi.
Sinop’a giderken, AK Parti’deki iyimserliği arttıran mitingleri de test etme fırsatı olacağını düşünüyordum. Zira Sinop ‘AK Partili bir şehir’ değil. Seçim sonuçları sağ ve sol arasında, çoğu zaman sola eğilimli çıkar. Az olan nüfusunun önemli bir kısmı emeklilerden oluşur. Şehirler arası yol üzerinde kurulu olmadığı için ‘gelen geçeni’ azdır. Ve belki bundan dolayı da araştırmalarda “Türkiye’nin en mutlu şehri” çıkar...
Zihnimde ‘kimseye eyvallahı olmayan şehir’ diye kalması da bundan.