Kur’ân-ı Kerim’de insanın yaradılışı (varlığı) şu âyetle dile getiriliyor: “Ben cinleri ve insanları ancak bana ibadet ve kulluk etsinler diye yarattım” (Zariyat, 56).İnsanoğlu tek başına yaşayamaz (Yalnızlık Allah’a mahsus), birlikte yaşamak zorundadır. Topluca yaşamanın, barış, güven, adalet vb. içinde olması istenir. Bunun yolu kadimden gelen bir şema ile İbn Haldun’un Mukaddime’sinde “Siyaset Dairesi”, Kınalızâde’nin Ahlâk-ı Alâi’sinde “Daire-i Adliye veya Adalet Dairesi” olarak ifade edilmiştir.
Sekiz parçaya ayrılan içiçe iki çember çizilir ve herbir parçanın içine şu sekiz cümle yazılır (Kınalızâde’den):
“Adldir mûcib-i salâh-ı cihan
Cihan bir bağdır dîvarı devlet
Devletin nâzımı şeriattır
Şeriata olamaz hiç hâris illâ mülk