“Bir duruşu olmalı insanın; bir bakışı, bir anlayışı, bir aşkı, bir davası olmalı.” der Cahit Zarifoğlu.
Bugün birçok insan bir bakışa, bir anlayışa, bir aşka, bir davaya sahip olduğunu iddia ediyor. Ancak bu iddia sahipleri “Racülü Facir” olma ihtimalini göz ardı ediyorlar.
Buhari ve Müslim’in aktardıklarına göre, Ebû Hureyre şöyle demiştir: Bizler (Hayber'de) Peygamberin beraberinde hazır bulunduk. Resûlullah, İslâm'ı iddia etmekte olanlardan bir kimse için: "Bu adam ateş ehlindendir." buyurdu.
Savaş başlayınca bu adam şiddetli bir şekilde düşmanla çarpışmaya başladı ve kendisine büyük bir yara isabet etti. Bunun üzerine (bir sahabe tarafından): "Yâ Rasûlallah! 'o ateş ehlindendir.' buyurduğun şu kimse, bugün gerçekten çok çetin bir savaş yapmış ve ölmüştür.” denildi. Peygamber (a.s.m) bu söze karşılık: 'O ateşe gitmiştir' buyurdu.
Bu haberden dolayı insanlardan bazıları şaşkınlık içerisindeydiler. Onlar bu şaşkınlık hâli üzerinde bulundukları sırada birdenbire: “O adam ölmemiştir lakin onda şiddetli bir yara vardır.” denildi.
Geceden bir vakit olunca o yaralı adam, yaranın acısına sabredemedi ve kendi kendini öldürdü. Bu durum Peygamber (asm)'e haber verildi.