Kum saati eriyor. Galatasaray anlatmak istediğini anlatamıyor. Eveliyor, geveliyor bir türlü tribünleri “Gol” diye ayağa kaldıracak pozisyonu üretemiyordu. Bir devre böyle geçti.
Şimdi kolaycı bir yorumcu klişesi ile bakarsanız, Galatasaray’ın hücum planı yok der, geçersiniz. Ancak sadaha oynanan futbolu görüp de Konyaspor’un doğrularıyla bu sonucun ortaya çıktığını söylememek ayıp olurdu!..
Mustafa Denizli döneminin saha yayılımında iyi olduğu maçlardan birini oynadılar. Ancak kendileri kadar olgun bir takım buldular karşılarında. Aykut Kocaman sağ ve sol beklerini yenileyerek takımın ilk yarıda var olan temel sorunu da çözmüş gözüküyor.
Oyun hakimiyetini Konyaspor’a bıraktılar veya Konyaspor kendi iradesiyle aldı. Bu oyun Sinan ve Yasin gibi atılan toplara koşu yapan hücum kanatlarıyla Galatasaray’a avantaj sağlayabilirdi. İlk yarı sahayı doğru parselleyip, baskıyı doğru yapıp, topun yönünü istediği gibi çevirerek Konyaspor bu avantajı kullandırmadı. Galatasaray duran toplara bakar hale geldi ilk kırk beş dakikanın sonunda.