Fenerbahçe Ersun Yanal’la Konya deplasmanında 2-0 önde girdiği maçı 3-2 kaybederek başlamıştı. Cristoph Daum’un ilk senesinde kendi evinde İstanbulspor’a 3-0 kaybetmişti. Her ikisinde sezon sonunda şampiyon olmuşlardı. İlk maçta kaybetmek birşey değildir. Fakat o maçlarda kaybederken sahada dünden daha olumlu işler vardı. Çünkü hocaları ile çalıştıkları zaman daha fazlaydı. Sezonu daha sağlıklı kafayla planlamışlardı.
Bu yazı Vitor Pereria’yı göndermeye çalışarak geçirdiler. Fizik antrenmanlarını sezona iki hafta kala değiştirdiler. Yükleme yaptılar. Yaratıcı oyuncu olmasa da olur diye teknik olarak kendilerini kandırdılar. Her kötülüğü teknik direktörlerine yükleyerek hoca değişikliği ile herşeyin değişeceğine inandılar.
Bu yenilginin tek olumlu tarafı Vitor Pereria’nın Fenerbahçesinden daha fazla kazanmaya çabalarken kaybettiler. Fakat uyumsuzlardı.
Merkezi Emenike’nin tek başına kullanamayacağı görüldü. Onun yanına forvetlerden birini monte etmeliler. Yaratıcı orta saha oyuncusunun eksikliği görüldü. Buraya transfer yapmalılar.
Salih’I yaratıcı oyuncu olarak kullanamayacakları görüldü. Salih ve Ozan ikilisinden biri Mehmet Topal’ın yanına yerleştirmeliler ki, bu isim Salih olmalı.