Bu milletin %60’ı aptal değildir. Aptallık bu tespiti yapanlarda ve bu tespitin ardından gidenlerdedir.Aptallığın daha büyüğü ise memleketin çocuklarını aptallaştıran ve duyarsızlaştıran eğitim sistemimizdedir.Tespitin doğrusu şudur: Bu milletin %90’ı hak ettiği eğitimi alamamaktadır.Yüzde onunun çoğu ise yanlış eğitilmektedir.
Görece daha iyi eğitim alan bu %10 çoğunlukla zengin veya ailesi eğitimliolan kesimdir. Beşik ulemalığı bir anlamda devam etmektedir.Memleketi; özel okullara ve hocalara parasını verip bir yerlere gelenler yönetiyor. Belki de memlekete bu yüzden minnet duymuyorlar. Bunlar sorumluluk sahibi, yetenekli ve akıllı çocuklar olduğu için başımızda değiller. Bu memleketi emanet edebileceğimiz kişiler değiller. Memleket için rahatlarını bozmazlar.
Durum şu: Zengin bir devlet değiliz. Herkesi iyi bir şekilde eğitemiyoruz. Öyleyse en yetenekli çocuklarımızı tespit edip önceliği onlara verelim. Bir lokomotif nesil üretmiş oluruz. Fakat gelinen noktada zeki ve yetenekli gençler heba olup gidiyorlar. Eşit fırsatlardan mahrumlar. Hazine değerindeki bu insanları bir inşaat ya da konfeksiyonda işçi olarak sıkça görebilirsiniz. Yetenekli çocuklarımızı eğitemiyoruz. Eğittiklerimize de sahip çıkamıyoruz. En iyi devlet okullarında yetişen gençler bu ülkeden kaçıp gidiyor. Bu ülkenin kendileri için fedakârlık yapıp yurt dışına burslu gönderdiği çoğu fakir ve yetenekli genç bile ülkesi için fedakârlık yapma isteğini kaybediyor.
Ülkenin gelişmesi için ihtiyaç duyulan en önemli duygu fedakârlık, sadakat ve minnettir. Bu duyguları eğitimsiz ve cahil diye nitelendirdiğimiz sıradan vatandaşlarda çok görüyoruz. Fakat eğittiklerimizde göremiyoruz. Bu durum eğitim sisteminin bizden hangi duyguları çaldığını çok iyi gösteriyor. Demek ki milletimizin genlerine uygun, onun güçlü yönlerini ve potansiyelini daha da geliştiren özgün bir eğitim sistemi kurmanın çok uzağındayız.
Buraya kadar her şey güzel. Tespitler doğru. Fakat daha ne kadar böyle devam edebiliriz? Böyle devam edemeyiz. Bu sürdürülebilir değil. Ne; samimi, eğitimsiz ve fakir halk ile bir yere varabiliriz ne de belli ekonomik çevreden gelen, kendini beğenmiş ve ilk fırsatta memleketi satmaya kalkışacak ukala ve yabancı hayranı özgüvensiz eğitimlilerle… Bu zeki milleti daha zeki, cesur milleti daha cesur yapacak bir eğitim sistemi kurmalıyız.
Ayrıca eğitim tamamen parasız olmalı. Zira, iyi eğitim parayla alınıp satılacak bir şey değildir. Hak edene devletin tüm imkanlarını seferber edilerek bedava sunulmalıdır. Bu eğitim devlet eliyle veya vakıflar aracılığı ile yapılabilir. Ama mutlaka parasız olmalı. Yoksa sadece parası olanları eğitmiş oluruz. Sorumluluk sahibi, yetenekli ve güvenilir kişileri değil.