Üzülelim çünkü Almanya değiliz. Yaşadığımız acılardan dersler çıkarıp gelişmiş bir eğitim, sanayi ve ticaret toplumu kuramadık.
Sevinelim çünkü Türkiye’de 200’e yakın üniversite var. Neredeyse herkes kendi memleketinde üniversite okuyabiliyor. Üzülelim çünkü yüksek öğretimin kalitesi hiç de yüksek değil. Mevcut üniversitelerimizin çoğunun diploması dünyanın gelişmiş ülkelerinde hiçbir işe yaramıyor.
Sevinelim çünkü genç bir nüfusumuz var ve gençlerimizin hepsi de çalışkan, meraklı ve uyumlu. Üzülelim çünkü gençlerimizin önemli bir kısmı iş bulamıyor. Onları yönlendiremiyoruz. En bilgece tavsiyemiz “devlete kapağı at rahat et” şeklinde. Onları köşe dönme telaşına sokuyoruz.
Sevinelim çünkü cennet gibi bir ülkemiz var. Dünyanın dört bir tarafından turistler tarihi ve doğal zenginliklerimizi görmek için geliyorlar.