Bayram gelince içimizde ne kadar iyi niyet varsa hepsini ardı ardına sıralamak geçiyor içimizden. İster istemez oluyor bu. Bayram böyle bir şey işte. Gelir ve içimize bir neşe bırakır.
Ramazanı huzurla, bereketle, paylaşmanın coşkusuyla yaşayanların bayramı daha bir şen olur. Bu duygularla bayrama ulaşanlara selam olsun.
Bayramlık hamasi nutukları seven bir toplum değiliz. Herkesin içinde bir bayram algısı var. Kim ne derse desin herkes kendi bayramını yaşıyor.
Bayram tadında denir ya yaşanan güzel günlere bayramın tadını kaçırmamak ve bayrama hakkını vermek gerekir.
Son yıllarda ailelerde yaşanan kopuş bayramda da hissedilmeye başlandı. Bayramlaşmaya gelen misafirlere bir bakıyorsunuz çocuklar yanlarında yok. “Çocuklar sevmiyor bayramlaşmayı. Evde kaldılar.” diyene mi rastlarsınız, “Bizim çocuk bilgisayardan ayrılamıyor.” diyene mi.. Ailesiyle bayram ziyareti yapmak yerine arkadaşlarıyla amaçsızca vakit geçirenleri de unutmamak gerek.
Burada kusur elbette ailede. Çocuklarını yanlarına alıp birlikte ziyaretlere gidecek ki aile; çocuklar bayram ne demek bayramlaşmak ne anlama gelir yaşayarak öğrensin. Bayramın sadece ramazanın bitişi olarak algılanmaması için bayram ziyaretleri şart.