Muhafazakar toplumların sürekli eskinin devamından yana olması, nostalji tutkunluğu, yeniliğe, güncel olana ve gelişmeye kapalı bir zaman algısına sahip olması, çağı yakalamakta ve yeni bir medeniyet inşa etme yolunda en bariz engellerin başında geliyor.
Her fırsatta sızlandığımız, kırık plak gibi sürekli dile getirdiğimiz; iyi, güzel, doğru ne varsa!..
Geçmişte yaşandığını ve geçmişte kaldığını sayıklayıp duruyoruz.
Mazi özlemi ve ezeli değerlerin bekçiliği en önemli ideolojimiz oldu.
Eğer bu bizi hikmetten uzaklaştırmadan hakikate götürecekse, karanlığa gömülmeden aydınlığa çıkaracaksa, madden ve manen zenginleştirecekse, imkanları ziyadeleştirecekse ne âlâ ne güzel!..
Aksi taktirde esas duruş, çapraz tutuş yerinde saymaya devam!..