Doğduğumuzda, şefkatli bir kola bırakırlar bizi. Annedir o, çıkarsız karnımızı sütüyle doyurup karşılıksız sevgisini şefkatini sunan. O ilk dostudur insanın. Dostluk da çeşit çeşittir: Şairin birine dostları sorar; “kaç çeşit dost vardır?” Şair bu soruya şu manidar cevabı verir: “Üç çeşit dost vardır. Bir dost vardır gıda gibidir, ekmek gibidir, sen onu her gün ararsın. Bir dost vardır ilaç gibidir, gerektiğinde ararsın. Bir dost vardır hastalık gibidir, mikrop gibidir, o seni arayıp bulur.” Üçüncü çeşit dost olmaktan ve dost bulmaktan Allah’a sığınarak devam edelim yazımıza…
Arkadaşlık ve dostluk birbirleriyle karıştırılsa da dostluk arkadaşlıktan daha özeldir. İnsanın özelini paylaştığı insandır dostu. Arkadaşıyla güler, eğlenir diye tanımlayacak olursak dostuyla halleşir, dertleşir, ağlaşır diyebiliriz.