Pekala farkındayım. Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın hedef alındığını, tasfiye edilmek istendiğini yazıp söyledikçe birilerinin huzuru kaçıyor. Biz böyle söyledikçe birileri havalara bakıp ıslık çalıyor. ‘Yok artık, o kadar da değil’ deyip omuz silkiyor.
Pekala biliyorlar. Çünkü işin içindeler. Operasyonun kod adı ‘Hedef Erdoğan’. Bunun için kafa kafaya verenleri şimdi saymaya kalksam yer yerinden oynar. Ben şimdi saymayayım. Pek yakında tarih yazacak, millet sayacak ve hesabını da görecek.
Dahası, pekala eminim ki, 2002 yılındaki seçimlerde Tayyip Erdoğan’ı liste dışı bırakan güçlerle, bugün onu tasfiye etmek isteyenler aynı aklın kontrolünde. Ankara’da, İstanbul’da ya da herhangi bir yerde patlayan her bombanın ardından, o aklın yönettiği kirli parmaklar bir tek hedefe yöneliyor: ‘Erdoğan gitsin. O gitmezse barış gelmez. Başkanlık hırsı yüzünden ülkeyi uçuruma sürüklüyor.’
Ne kadar kolay geliyor değil mi konuşmak. Ne kadar öylesine anlatıp geçiyoruz bazı dönemleri.
Mesela, 7 Şubat tarihini ‘MİT krizi’ diye not edip geçiyoruz. O gün MİT’e darbe yapanların asıl hedefi Tayyip Erdoğan’ı sanık sandalyesine oturtmaktı. Öyle sandığımız gibi sadece paralel çetenin tek başına planladığı bir operasyon filan da değildi. Biz artık zayıfladı sanıyoruz ve kendimizi kandırıyoruz. Bu ülkede hala gerçekten ‘derin’ ve bir o kadar da karanlık yapılar var. Kontrol edemedikleri ve ne yapacağını tahmin edemedikleri tek lider de Erdoğan. Dün öyleydi, bugün daha fazla öyle.