Kuruş kuruş ekliyor. 12 kuruşluk zammı da yokladı, litresi
6 liraya dayandı. Benzinden sonra doğalgaza da zam biner.
Enflasyon çift hanede kalıcı olur. Fakirler, ücretle
çalışanlar, işsiz aileler daha çok zorlanır.
Kökünde vergi var.
İsrafçı bir yapı oluştu.
Bol kepçe harcıyor.
Çok pahalıya mal ediyor.
Çok müsrifçe işletiyor.
Fatura hepimize “zam adı altında gizli vergi
artışı” olarak biniyor. Yaza yaza bir hal olduk:
Köprü yapılmasına karşı değiliz. Çok pahalıya yapılmasına
karşıyız. Osmangazi Köprüsü, benzerleri içinde dünyanın en
pahalı köprüsü oldu; yaklaşık 7 milyar dolara (6.9) mal oldu.
Üzerinden yılda 6.1 milyon araç geçmesi öngörüldü. Geçiş
garantisi de verdiler. Yıl sonunda “garanti edilen 6.1
milyon araç” geçmeyince Hazine’ye 1.4 milyar dolar yük
bindi. Köprüyü yapan inşaat şirketleri, onlarla dost akraba
siyasetçilerin, aracı komisyoncuların köprü yaptırma üzerinden
kurdukları “halkı hortumlama” benzin
zammı ile gizlenir oldu.
Adı zam.
Aslı vergi.
* * *
2017 yılı vergi hedefi:
511 milyar TL konulmuştu.
2017’de toplanan vergi:
536 milyar TL oldu.
25 milyar TL fazla toplandı.
Hem çok vergi topluyor.
Hem
geçmişimizi satıyor.
Devletin malını, mülkünü,
arsasını, limanını, fabrikasını, imtiyazlarını
“özelleştirme “adı altında yerli ve yabancı
özele geçirmenin kabaca adı: geçmişimizi satmaktır. 2003’den
2017’ye 72 milyar dolarlık özelleştirme yapıldı. İsraf o kadar
büyük ki, geçmişi satmak da yetmiyor. Başta devlet, toplumun her
kurumuna “israf” yayıldı: İstanbul Belediyesi’nde
eski başkan gönderilip, yenisi getirilince 6 metro istasyonu
ihalesi iptal edilmişti. İptal gerekçesi için “çok pahalıya
ihale edilmiş” dediler. Ne kadar pahalıya, sorumlusu kim,
hırsızlık mı var, hakkında neden soruşturma açılmadı? Cevap veren
çıkmadı. Yeni belediye başkanı, “iptal edilen 6 metro
hattına 3.3 milyar lira ödenek ayrılmasını” karara
bağladı.
İsraf yarışı korkunç.
Gelen, gideni geçiyor.