Kız kardeşim Necla’nın sevgili eşi, yeğenlerim Nedim ile
Sezin’in engin bir sevgiyle bağlandıkları babaları, Efe, Mina ve
Damla’nın okuldan geldiklerinde koşup sarıldıkları
dedeleriydi.
Işıklar içinde yatsın.
İnançlı bir insandı.
Tanrı rahmet eylesin.
Ahmet, insan ayırmazdı.
Adana’da insanlık ve hayatın anlamı üzerine yapılan sohbetlerde;
“Sen başkaları için değilsen nesin ki? Şimdi değilsen ne zaman?”
atasözünü hep tekrarlardı. Yüreği girdiği kabın şeklini alan iyi
insandı Ahmet.
Bana 2 gün izin.