İşçiler, öğrenciler, memurlar, akademisyenler, şairler, yazarlar, kadınlar, erkekler, gençler, yaşlılar, din adamları yani Budist rahipler de başkentin ve diğer büyük kentlerin meydanlarına doluştular.
Seçilmişti.
Çalışkandı.
Tarikat liderinin kızıydı.
Ama çalmıştı.
“Çalıyor ama çalışıyor” demediler.
Cumhurbaşkanını istifaya çağırdılar.
Güney Kore insanlarının, bizim ülkemiz Türkiye insanı ile kıyaslanabilir çok yanı var. 56 yıl önce yani 1960'lı yılların başında Türkiye'de kişi başına milli gelir 360 dolar, Güney Kore'de ise 80 dolardı. İki ülke de fakirdi ama Türkiye daha iyiydi. 4 Güney Koreli'nin gelirini toplasan ancak 1 Türk edebiliyordu.
Bugün tersi oldu.
Güney Kore'de kişi başına milli gelir 24 bin dolara çıktı. Türkiye'de kişi başı milli gelir, bir ara 10 bin dolara kadar yükseldi fakat orda tutunamadı, bugünlerde 8- 9 bin dolar arasında gidip geliyor. Güney Kore'nin toprak büyüklüğü Türkiye'nin sekizde biri kadar. Türkiye'nin içinde 8 Güney Kore büyüklüğü var ama bugün 4 Türk'ün gelirini toplasan ancak 1 Güney Koreli ediyor.
Güney Koreli başardı.
Dünya üst ligine çıktı.
Nüfuslarımız da aşağı yukarı aynıydı. 1955 yılında Türkiye'nin nüfusu 22.5 milyon iken, Güney Kore nüfusu 21.4 milyon kişiydi. Nüfus artışında biz 80 milyona dayandık, Güney Kore 50 milyonda kaldı. Doğurmaktaki becerimizi, üretimde, gelişmede yakalayamadık. 50 milyon nüfuslu Güney Kore'nin çalışan sayısı (istihdam), 80 milyon nüfuslu Türkiye ile eşit.
* * *