Keskin gözlemleri olanlar şu sonuca varırlar: Yokluk beladır. Kendine özgü sonuçlar doğurur. Yokluk, hem birleştirir, hem ayırır. Hem yaklaştırır, hem uzaklaştırır. Hem hatırlatır, hem unutturur. Yokluk gerçekçidir, gerçekle buluşturur. Hem de gerçeklerden uzaklaştırır.
Yoklukla başladı.
Garibin yanındaydı.
Kimsesizin sahibiydi.
Parti kurabilen liderlik karizmasını yokluk, yoksulluk, gariplik, mağdurluk üzerine bina etti. Yokluk onu geniş halk kitleleri ile birleştirdi, ülke gerçekleriyle buluşturdu. Ne zaman ki, yokluğu, yoksulluğu unuttu; hayattan koptu, gerçeklerden uzaklaştı. Büyüklendi. Ucuz ekmek, ucuz et, ucuz yağ kuyrukları uzarken ve devlet yardımına muhtaç hale gelmiş hane sayısı 12 milyonu geçmişken tuttu Tokat Şehri’nde “manda yoğurtlu- ballı- Medine hurmalı- yulaf ezmeli şifa tarifi” yaptı.
Kibir.