Önemli sayılabilecek gelişmeler oluyor. Ahmet Davutoğlu ve Ali
Babacan birlikte yola çıktıkları ve bugüne kadar “biat
yapıştırıcısı” ile bağlandıkları Parti
Başkanı’na “buraya kadar” dediler.
Cumhurbaşkanı olsun.
Buna “Evet.”
Parti Reis’i de olsun.
Buna ise “Hayır.”
Demekteler.
Dün Davutoğlu ayrıldı.
Babacan da aynı yolda.
Reis’e biat darbe yedi.
Aslında Bülent Arınç’ın yaptığı da parti içinden kocaman bir taşı
alıp biat kültürünün camına indirmek değilse nedir? Bülent Arınç,
Mardin’in seçilmiş Belediye Başkanı Ahmet Türk’ün “kayyum atama
sistemiyle” görevinden alınmasına karşı çıkıyor. Hem de İstanbul
CHP İl Başkanı Canan Kaftancıoğlu’nun 7 yıl önce attığı bazı sosyal
medya paylaşımlarından (tweetler) ötürü 9 yıl 8 ay hapse
konulmasını doğru bulmadığını ilan ediyor. Arınç da Reis gibi
düşünmüyor.
Ve bunu söyleyebiliyor.
Biat kültürü sarsılıyor.
★★★
Biat kültürünün “biz ışığı olmayan bir taş parçasıyız”
anlayışından doğduğu yazılır: “Bizim bir ışığımız yok, biz
ışığımızı biat ettiğimiz kişiden alır, yansıtırız, o bizim
güneşimizdir” diye düşünenler biat kültürünü beslerler.
Davutoğlu.
Babacan.
Arınç.
Bugüne kadar “Biz hepimiz ışığımızı Reis’imizden alıyoruz.
Bizim kendimize göre bir özgül ağırlığımız var ama ‘asıl ışık
kaynağımız Reis’tir” dediler.
Ne söylediyse alkışladılar.
Ne düşündüyse onayladılar.
Ne yaptıysa yaşa dediler.
18 yıl böyle geçti.
Biat kültürü buraya kadar!
Birer ikişer baş kaldırıyorlar.
★★★
Sadece iktidar partisi açısından değil ülkemiz açısından da
önemli bir gelişme diye düşünüyorum. Çünkü “biat etme
kültürü” sadece İslamcı partilerde yok.
Diğerlerinde de var.
Bizim toplumumuz “biata kılıç çekebilen ve
toptancılığı reddeden adamı” çok ender
çıkartıyor.
Biat kültürü öldürücü!
Özgür bireyi öldürüyor.
Ya “kahrol” diyeceksin.
Ya “yaşa” diyeceksin.
Biat ettiğine hep “öl de ölelim…” diye bağıracaksın, biat
ettiğin kişinin istemediğine ise
hep “kahrol-hain” diyerek üzerine
yürüyüp linç edeceksin. Bu açıdan bakınca Ahmet Davutoğlu, Ali
Babacan ve Bülent Arınç, iktidar partisinde “özerk
insan tipi” yaratmış oldular. Özerk insan, muhalif
olan, karşıt duran insan değil kendi kampının hatalarını ve biat
edilen kişinin kusurlarını dile getirendir.
★★★